Het kadaster is een administratief document dat de staat opstelt van de grondeigendommen (gebouw, huis, grond, enz.) van een gemeente. Het geeft over het algemeen informatie over de grenzen van een eigendom, de ligging ten opzichte van aangrenzend land, het aantal en de grootte van de gebouwen die het bevat, en nog veel meer. Het wordt ook gebruikt in de wijnwereld.
Geschiedenis van het kadaster
Het kadaster is ontworpen om de telling en identificatie van landeigendommen en hun eigenaren voor belastingdoeleinden te vergemakkelijken. Deze reeks cartografische en letterlijke documenten werd in het begin van de XNUMXe eeuw door Napoleon ingevoerd om de verschillen in fiscale behandeling die in de verschillende Franse regio's van die tijd werden waargenomen, te corrigeren.
Maar ruim voor deze periode, onder het Oude Regime, werd grondbezit in het Zuiden systematisch geregistreerd vanwege de omvang (belasting die vroeger op gewone mensen werd geheven en in 1789 werd afgeschaft) die op hen moest worden toegepast.
Door middel van de wet van 15 september 1807 stelde keizer Napoleon I het percelenkadaster in dat ook wel bekend staat als het Napoleontisch kadaster. Dit is gebaseerd op landmeten, een techniek om land te meten. Het begon met de oprichting van de afdeling in 1808 en eindigde in 1837.
Het kadaster vandaag
Sinds de afkondiging van de wet van 1930 betreffende de herziening van de taxaties van onroerend goed en de algemene renovatie van oude plannen, wordt het kadaster regelmatig bijgewerkt. Het wordt geactualiseerd wanneer de plannen niet meer aangepast zijn aan het perceelweefsel, dus om de 50 of 60 jaar.
Ongeveer 103 miljoen pakketten zijn nu opgenomen in het kadaster van Europees Frankrijk. En dit nummer wordt regelmatig bijgewerkt door de regionale of departementale directies. Op nationaal niveau daarentegen wordt het kadaster beheerd door het Kadaster van de Algemene Directie van Openbare Financiën (DGFiP).
Het kadaster heeft twee soorten elementen:
· het kadastraal plan: dit is een set plannen die verwijst naar de verkaveling van een gemeente. Er zijn ook andere grafische elementen zoals wegen, rivieren, meren, om er maar een paar te noemen.
· Letterlijke documentatie: het bestaat uit 5 dossiers, namelijk die van gebouweigenaren, gebouwde eigendommen, onbebouwde eigendommen, eigendommen verdeeld in percelen (PDL) en ''lokale kavels''.
De toepassing ervan op de wijnwereld
De eerste toepassingen van het kadaster in de wijnwereld werden waargenomen in de tweede helft van de XNUMXe eeuw. Het was inderdaad in deze periode dat het kadaster van de wijngaard werd geboren.
Dit officiële document, dat wordt gebruikt om het grondbezit in de wijngaard af te bakenen, was toen gebaseerd op de kaart van encépagement, dat wil zeggen de foto van elke wijngaard. Dit laatste werd regelmatig onderzocht in het kader van aanvragen voor Label of toelating voor plantages. Ook werden vanaf 1957 maatregelen genomen voor de regelmatige actualisering ervan.
Deze verschillende maatregelen zullen leiden tot de totstandkoming van het wijnbouwkadaster in 1958, waarvan de voortdurende bijwerking in 1979 door de Europese autoriteiten verplicht zal worden gesteld. Sinds die datum zijn de lidstaten van de gemeenschap dus niet alleen verplicht om een wijngaardkadaster bij te houden, maar ook om de 10 jaar bij te werken, of zelfs elk jaar voor moederwijnstokken en kwekerijen.
Dit besluit is genomen om de Europese Unie (EU) te helpen de moeilijkheden enigszins te verlichten die zij ondervond bij het opzetten van een gemeenschappelijk wijnbeleid in haar gebied.
In onze geoVINUM Magnum-applicatie kunt u uw Franse kadastrale wijngaardpercelen identificeren, om al uw eigendommen die aanleiding geven tot uw mooiste nectars te kunnen benadrukken. Je hebt een gratis proefperiode om deze app te ontdekken!
